كاظمي ذهابي/وبدا

وقوع حوادث و بلاياي طبيعي علاوه بر خسارات و عوارضي كه به وجود مي آورد، بعضا زمينه ساز اتفاقات مثبت از جمله تقويت روحيه ي همبستگي و همدلي در بين اقشار مختلف جامعه مي شود. همين همدلي هاست كه ملت ما را در طول ادوار مختلف تاريخي به يك قشر متحد و شكست ناپذير مبدل كرده است.

در اين گونه مواقع، همواره اين چهره هاي فعال، نوع دوست و ايثارگر در ميان اقشار و اصناف مختلف اداري، اجتماعي و مردمي هستند كه ظهور كرده و با اقدامات منحصر به فرد خود همه را تحت تأثير قرار مي دهند.

گلنار لرستاني ماماي شاغل در شبكه ي بهداشت و درمان پلدختر يكي از اين چهره هاست كه در زمان بحران ويرانگر سيل در شهرستان پلدختر،خدمات بي دريغ، ويژه و شبانه روزي آن هم در صعب العبورترين مناطق روستايي را به سيل زدگان ارائه داد. شخصي كه زن بودن برايش يك مانع نشد و هم پاي غيورمردان سپاه پاسداران، ارتش و كوهنوردان نوع دوست چه با پاي پياده، چه با بالگرد به خدمت پرداخت.

صحنه ي عبور اين ماماي نمونه از رودخانه ي طغيان گر كشكان به وسيله ي گرگر(ابزاري كه نيروهاي تعليم ديده از آن براي عبور از رودخانه هاي بدون معبر استفاده مي كنند) هفته ها در كانال هاي مختلف فضاي مجازي و حتي رسانه ي ملي به عنوان نمونه اي از ايثارگري منتشر شد.

خدمات بي منت لرستاني حال ديگر از او يك چهره ي به يادماندني ساخته است. تا جايي كه در مراسم تجليل از ماماهاي نمونه ي كشور كه توسط دانشگاه هاي علوم پزشكي در استان هاي مختلف معرفي مي شوند، به عنوان انتخاب خاص از سوي وزارت بهداشت و توسط شخص وزير بهداشت مورد تقدير قرار گرفت.

ظهور گلنار لرستاني به عنوان يك ماماي خادم و خستگي ناپذير از دانشگاه علوم پزشكي لرستان به ويژه در شرايط بحران، بهانه اي شد تا گفتگواي صميمي با او داشته باشيم. متن اين گفتگو را در زير بخوانيد؛

 

-خانم لرستان ضمن عرض سلام، بايد بگوييم اين روزها اسم شما به عنوان يك چهره ي خدمت گذار و نوع دوست به خاطر خدماتي كه به مردم سيل زده در پلدختر ارائه داديد در سطح وزارت بهداشت مطرح است. دليلش چيست؟

 

با سلام، من به اين موضوع ايمان دارم كه همه ي ما به خاطر مردم زنده ايم و هرچه داريم به خاطر مردم است. به نظر من هر شخصي در هر مقام و جايگاهي بايد خدمت به مردم را سرلوحه ي امورات خود قرار دهد. من هفت سال سابقه ي خدمت در پلدختر را دارم، اهل خرم آباد هستم اما خدمتگزاري به مردم پلدختر برايم يك افتخار است. من خودم را جدا از آنها نمي دانم و خودم را جزئي از پلدختر مي دانم. قبل از بحران سيل در پلدختر، در زمان وقوع زلزله ي كرمانشاه نيز تا جايي كه در توانم بود سعي كردم به هموطنانم در سرپل ذهاب خدمت كنم و خوشحالم كه آن حضور باعث شد ارتباطات خوبي با مردم آنجا پيدا كنم و نمونه ي تأثير اين ارتباطات حضور و كمك زلزله زدگان سرپل به مردم پلدختر بود.

 

 

 

 

 

-جالب است، يعني زلزله زدگان به كمك سيل زدگان آمدند؟

بله، تعدادي از اعضاي خانواده ي من در پلدختر زندگي مي كنند و در جريان اين سيل خانه هاي خود را به طور كامل از دست دادند. واقعيت اين است كه در روزهاي ابتدايي كه آن وضعيت نزديكانم را ديدم كاملا نااميد بودم، اما به يك باره خانواده اي از سرپل ذهاب كرمانشاه را ديدم كه با محموله ي كمكي خود را به پلدختر رسانده بودند تا به من برسند. من در زمان زلزله ارتباط نزديكي با اين خانواده پيدا كرده بودم و وقتي آنها را ديدم كه عليرغم اين كه هنوز درگير بحران هستند اما خود را براي كمك به پلدختر رسانده اند انرژي و انگيزه ام دو چندان شد. اين بود كه به خودم آمدم و تصميم گرفتم تمام توانم را براي كمك به مردم سيل زده به كار بگيرم.

 

-دستاوردي كه اين بحران داشت، تقويت روحيه ي همبستگي در كشور بود. چقدر اين موضوع را لمس كرديد؟

دقيقا همين طور است. انصافا در همان روزهاي ابتداي وقوع سيل همه پاي كار آمدند. از مقامات كشوري و استاني گرفته تا نهاد هاي مردم نهاد و خود ملت شريف ايران از اقصي نقاط كشور كه بدون منت براي بازگرداندن پلدختر به شرايط عادي پاي كار آمدند. وقتي مردم سرپل ذهاب با تمام مشكلات بحراني اين منطقه خود را به پلدختر مي رسانند عمق نوع دوستي و همدلي در كشور مشخص مي شود.

 

-در مورد صحنه ي عبور شما به وسيله ي گرگر براي خدمت رساني براي مردم خيلي جالب بود تا جايي كه حتي در بخش هاي خبري رسانه ي ملي پخش شد. در مورد اين صحنه صحبت كنيد.

در واقع اين صحنه مربوط به روز هفدهم فروردين بود كه براي كمك به مردم منطقه ي بن لار بايد از رودخانه ي كشكان عبور مي كرديم. در آن روز با كمك خواهرم كه عضو هيأت كوهنوردي پلدختر بود همراه تيم اعزامي به آن منطقه رفتيم. تنها راه عبور از رودخانه همان گرگر بود كه از آن استفاده كردم. جالب است در آن روز ما كارمان را از ساعت چهار صبح شروع كرديم و ساعت يك بعد از نيمه شب برگشتيم. براي رسيدن به آن منطقه ساعت ها پياده روي كرديم. به محض رسيدن به منطقه نيز ويزيت بانوان نيازمند به ويژه مادران باردار، آموزش بهداشت از جمله ضدعفوني كردن آب، استفاده از غذاهاي كنسرو شده و رعايت بهداشت عمومي را نيز انجام داديم. يكسري اقلام غذايي،بهداشتي و دارويي نيز براي كمك بين آنها تقسيم كرديم.

 

-چه چيزي باعث شد شما تا اين حد براي كمك به مردم تلاش كنيد؟

من هميشه  با نهادهاي مردم نهاد و خيريه همكاري مي كنم. از زمان شروع اين بحران با سردار نقدي مسئول بسيج كل كشور، استاندار و معاونين ايشان ديدار كردم و آمادگي ام را براي هر گونه همكاري عنوان كردم. در اين مدت به جز ساعت هاي اداري كه در مركز بهداشت پلدختر خدمت مي كردم در ساير ساعات شبانه روز نيز در بيمارستان هاي صحرايي ارتش و سپاه و بهزيستي به درمان مردم نيازمند و ساير خدمات پرداختم.همان طور كه قبلا گفتم اين را يك وظيفه مي دانم كه متوجه همه است. حقيقتا روزهاي اول بعد از سيل كه پلدختر را ديدم فكر نمي كردم هيچ وقت به شرايط عادي برگردد، اما همدلي مردم و مسئولين و تلاش هاي جهادي باعث شد امروز سيماي اين شهر به وضعيت عادي بازگردد. البته مشكلات پساسيل نبايد فراموش شود و هنوز بايد در حوزه ي بهداشت و پيشگيري از شيوع بيماري هاي واگير بايد تلاش كرد.

 

 

-چند روز پيش به عنوان ماماي منتخب وزارت بهداشت در همايش كشوري تجليل از ماماهاي برتر از شما تجليل شد. اين انتخاب چه تأثيري بر روند كاري شما خواهد گذاشت؟

 

با توجه به اين كه انتخاب مستقيما از طرف وزارت بوده است، وظيفه ي من را سنگين تر مي كند. احساس مي كنم بار سنگين تري نسبت به گذشته روي دوش من گذاشته شده است كه بايد آن را به سرمنزل برسانم. كار من از همين الان شروع شده و تلاش مي كنم با توان بيشتر از گذشته به مردم پلدختر خدمت كنم. البته اين به اين معنا نيست كه ساير همكاران غافل شويم.. من خودم را نماينده ي تمامي ماماها و پرسنل بهداشت و درمان استان مي دانم كه همواره چه در زمان بحران و چه غير از آن بي دريغ در حال خدمت رساني هستند و شايد كسي زحمات آنها را نمي بيند.

 

 

-شما براي دريافت لوح تقدير از دستان وزير بهداشت با پوشيدن گلوني كه نشانه ي اصالت زنان لر مي باشد به روي صحنه رفتيد. چه منظوري از اين كار داشتيد؟

 

من خودم را يك زن لر مي دانم و به آن افتخار مي كنم. زنان لرستاني در طول تاريخ همواره ثابت كرده اند كه نه تنها زن بودن براي آنها مانع نيست بلكه دوشادوش مردان در راه عزت و سربلندي ايران اسلامي تلاش مي كنند. من در جريان اين همايش از وزير بهداشت خواستم كه مناطق سيل زده ي لرستان را فراموش نكنند و تا روز عادي شدن شرايط مردم اين منطقه همچنان به حمايت هاي خود به خصوص در حوزه ي اقدامات بهداشتي ادامه دهند.

 

 

 

 .