گشت مشترك  با حضوركارشناسان بهداشت محيط ، مبارزه با بيماري ها و اداره دامپزشكي جهت نظارت بر كاركشتار گاه ها و مراكز كشتار دام در روز عيد قربان انجام مي گيرد

 

هم استاني عزيز هنگام ذبح دام به نكات زير توجه نمايند:

 

-توصيه مي‌شود براي خريد دام  به  اماكني كه زير نظر سازمان دامپزشكي كشور بوده و دام‌هاي عرضه شده در آنها مورد تاييد سازمان دامپزشكي كشور است، مراجعه شود

 

- بهترين مكان براي ذبح دام كشتارگاه  است. اما اشخاصي كه مايل به قرباني كردن يا ذبح دام باشند، لازم است به اين نكاتي از قبيل محل ذبح دام كه بايد تميز و قابل شستشو و ترجيحا با كف كاشي و سراميك باشد، عدم ذبح در محل هاي غيرقابل شستشو ، كنار كوچه و خيابان به علت خطر آلودگي، لازم است محلي كه براي اين‌كار انتخاب مي‌شود داراي نور كافي ، تهويه مناسب و مجراي فاضلاب باشد

 

-بهداشت فرد ذبح‌كننده بسيار مهم است . بايد از لباس كار مخصوصي براي ذبح دام استفاده شود و بعد از ذبح شسته شود.  پيش از ذبح دام ، محل بايد علاوه بر دترجنت ، با يك ماده ضدعفوني غيرسمي گندزدايي شود. بايد توجه داشت كه خون و پس‌مانده‌هاي ناشي از كشتار به سرعت فسادپذير بوده و منبع بالقوه‌اي از نظر عفونت هستند. بهتر است علاوه بر استفاده از دترجنت، از يك ماده ضدعفوني گندزدا بعد از عمل ذبح ، در محل مربوطه استفاده شود. در هنگام تماس با خون و احشاء حيوان ، چه هنگام ذبح و چه هنگام قطعه قطعه كردن گوشت تازه در منازل از دستكش استفاده شود

 

-ابزار و ظروف مورد استفاده بايد تميز و بهداشتي بوده و چاقو بعد از ذبح شسته و ضدعفوني شود

 

   - استفاده از يك چاقو براي ذبح تعداد بيشتري دام به هيچ عنوان صحيح نبوده و ممكن است سبب انتشار آلودگي از لاشه بيمار به ساير لاشه‌هاي سالم شود . چاقويي كه براي بريدن امعا و احشا استفاده مي‌شود بايد حتما با يك ماده گندزدا ، ضدعفوني شود. همچنين هوا ، محيط و پشم گوسفند و يا تماس قسمت‌هاي بيروني بدن حيوان با بخش داخلي پس از باز كردن لاشه ، احتمال آلودگي گوشت با انواع ميكروارگانيسم‌ها را افزايش مي‌دهد و اين گوشت‌ها بيماري‌زا خواهند بود

 

-خون ريخته شده حيوانات هم مي‌تواند سبب سرايت شود و محلي را كه خون ريخته شده علاوه بر شستن با آب بايد با مواد ضدعفوني‌‌كننده شستشو داد

 

 -   نكته مهم ديگر ، جمع‌آوري پس مانده‌هاي حاصل از كشتار است . محتويات روده بيشتر دام‌ها حاوي عوامل عفونت‌زا مانند اي‌كولاي و سالمونلا است و به علت فسادپذيري بالاي اين اعضا ، لازم است هرچه سريع‌‌تر با روش‌هاي ويژه نسبت به جمع‌آوري و دفع آنها اقدام شود. در كشتارگاه‌هاي صنعتي پس‌مانده‌هاي ناشي از كشتار سوزانده مي‌شوند ولي در ذبح‌هاي غيركشتارگاهي حتي اگر اين پس‌مانده‌ها به درستي بسته‌بندي و در كيسه‌هاي نايلوني به عنوان زباله دور انداخته شوند ، باز اهميت بيماري‌زايي آنها به قوت خود باقي مي‌ماند و براي محيط‌زيست نيز آلوده‌كننده هستند