با تغذیه صحیح از ابتلا به بیماری های عفونی جلوگیری كنید نقش تغذیه در بیماری های عفونی را مجموعاً به چهار گروه می توان تقسیم نمود: 1- تغذیه در رابطه با ایجاد بیماری های عفونی، شامل بیماری های گوارشی و مسمومیت های غذایی ( بوتولیسم )، بیماری های روده ای مثل اسهال های میكروبی و بیماری های عفونی سیستمیك ( بروسلوز و تیفوئید ) 2- تغذیه در بیماران عفونی ( محدودیت ها و ممنوعیت ها ) 3- درمان سوء تغذیه به عنوان یكی از عارضه های بیماری های عفونی 4- تغذیه در بیماران با نقص دفاعی شدید تغذیه در رابطه با ایجاد بیماریهای عفونی قبل از اینكه وارد این بحث شویم ابتدا به تاثیر غذا در ایجاد مقاومت بدن اشاره می كنیم . در عصر قبل از آنتی بیوتیك ها، یكی از بیماری های كشنده « سل » بود كه متاسفانه هنوز هم هست. وقتی كسی مسلول می شد او را به مکانی با آب و هوای مناسب منتقل می كردند و غذاهای مقوی به وی می دادند. درمان تقریباً به همین صورت انجام می شد. شاید به همین جهت بیمارستان مسلولین و استراحتگاه آنها را جایی می ساختند كه فضا ، هوا، نور و غذای كافی داشته باشد. در كشورهای فقیر یكی از علل شایع مرگ و میر كودكان ، بیماری های روده ای و اسهال است. فقر دانش، فقر اقتصادی و فقر بهداشتی در این كشورها از عوامل مهم بیماری های جسمانی، روانی و اجتماعی است؛ یعنی فقر اقتصادی و غذایی اساس خیلی از بیماری های عفونی و واگیر دار در این كشورها هستند و مرگ و میر زیادی را به خصوص در اطفال به دنبال دارند. اثر غذا در تكامل سیستم دفاعی انسان از دوره جنینی آغاز می شود. یعنی تغذیه دوران بارداری مادر باید كافی و مناسب باشد. اگر در این دوره، به خصوص سه ماهه اول بارداری، به بدن مادر پروتئین ، ویتامین و املاح كافی برسد، جنین رشد لازم را پیدا خواهد كرد. اگر جنین به اندازه كافی رشد كرده و سالم باشد، وزن و اندازه طبیعی خواهد داشت. وزن طبیعی جنین معیار مهمی در تعیین سلامتی اوست. بعد از تولد، تغذیه نوزاد با شیر مادر شروع می شود كه هم ویتامین كافی و هم املاح كافی دارد و می تواند ضامن رشد كودك باشد.اگر سیستم دفاعی كودك در دوره جنینی رشد نكرده باشد، در تمام مراحل بعدی رشد نمی تواند در مقابل عوامل بیماری زا نقش دفاعی كافی داشته باشد. "دوره شیرخوارگی" دومین مرحله مهم زندگی كودك است. تغذیه مناسب با شیر مادر كه دارای ویتامین و املاح كافی است، رشد دفاعی كودك را تداوم می بخشد. كودكی كه سوء تغذیه دارد و پروتئین و ویتامین كافی به او نمی رسد، مستعد ابتلا به بیماری های عفونی است و به واكسیناسیون ها هم جواب خوبی نمی دهد. بنابراین تغذیه اساس مقاومت بدن در مقابل عوامل بیماری زای محیطی است كه این عوامل محدود به بیماری های عفونی نیست و به سایر بیماری ها نیز تعمیم داده می شود. هر چند كه در حال حاضر افراد مرفه از پرخوری و مصرف بیش از حد لازم غذا رنج می برند، ولی بیشتر جمعیت دنیا انسان های محرومی هم هستند كه از كمبود تغذیه رنج می برند. در مورد نقش تغذیه در ایجاد مقاومت در مقابله با بیماری های عفونی بررسی های زیادی انجام گرفته است. مثلاً دیده شده اگر به یك گروه غذای كافی برسانیم و به گروه دیگری واكسن سل بزنیم، آنهایی كه تغذیه كافی دارند، كمتر از آنهایی كه واكسن زده اند به سل مبتلا می شوند. البته احتمال بروز سل در افرادی كه تغذیه كافی داشته اند و واكسن سل هم زده اند، بسیار كمتر می شود.